எங்கேயும், எப்போதும்..............

இந்த சண்டே(8-1-2012) மகன்கள் , மறு மக்ள்கள், பேரக்குழந்தைகளுடன் சேர்ந்திருக்க ஒரு வாய்ப்பு கிடைத்தது.( பத்து வருடங்களுக்குப்பிறகு.) அதில் எங்க எல்லாருக்குமே ரொம்ப சந்தோஷம். அன்று திருவாதிரையாக வேரு இருந்ததா? பிள்ளைகள் எல்லாரும் அம்மா , நாங்க களி, தாளகம் வெண்ணையெல்லாம் சாப்பிட்டே 10- வருஷம் ஆச்சு. இன்னிக்கு எல்லாரும் சேர்ந்து இருக்கோம். களி தாளகம் எல்லாம் வேணும் என்றார்கள். இவ்வளவு ஆசையாக பசங்க கேக்கும்போது செய்து கொடுக்காமல் இருக்க முடியுமா?



காலை குளித்து மடியாக எல்லாம் செய்தேன். பசங்கல்லாம் ப்ரேக் ஃபாஸ்ட்டா சாப்பிட்டா கொஞ்சமாதான் சாப்பிட முடியும் . இதை லஞ்சுக்கு சாப்பிடலாம்னு சொல்லிட்டா அப்போதான் நிறைய சாப்பிட முடியுமாம். ஹா ஹா. சாபுதானா கிச்சடி ப்ரேக் ஃபாஸ்ட்டுக்கு பண்ணிக்கொடுதேன். பழயகதையெல்லாம் பேசினோம்..அம்மா, அப்பா இருக்கும் வரை எல்லா பண்டிகையும் க்ராண்டா பண்ணிண்டு இருந்தோம் என்னன்னென்ன பண்டிகைக்கு என்னல்லாம் பிரசாதம்லாம் பண்ணுவோம் அப்பா போனபிறகு ஆளுக்கொருபுற மாகபிரிஞ்சுட்டோம். என்னிக்கு என்ன பண்டிகைன்னே தெரிய மாட்டேங்குது. இயந்திர வாழ்க்கைக்கு பழக்கமாயிட்டோம். பண்டிகை நாட்களும் எல்லா நாட்களும் போல ஒரு சாதாரண நாளாதான் போகுது. அம்மாகைச்சமையல் டேஸ்ட் இன்னும் நாக்குலேயே ம் நிக்குதுன்னுலேல்லாம்பேசிண்டு இருந்தோம்.மதியம் எல்லாருமே ஆசை ஆசையா விரும்பி ரசித்து ருசித்து சாப்பிடுவதைப்பார்க்கும்போதே எனக்கும் மனசெல்லாம் நிறம்பிடுத்து.எல்லாரும் இப்போ 40+- வயசில் தான் இருக்கா. ஆனா அந்த நேரம் எல்லாருமே 10- வயசு குழந்தையாவே என் கண்களுக்குத்தெரிந்தார்கள்.



  இதெல்லாமே சின்ன சின்ன சந்தோஷங்கள் தான், ஆனாலும் இந்தப்ளாஷ்பேக் தான் நம்மை உயிர்ப்புடன் வைத்திருக்கோன்னு தோனுது. அப்போ என் 10- வயது பேரன் சூப்பரா ஒரு கேள்வி கேட்டான். ஏன்பாட்டி  கிறிஸ்டியனுக்கெல்லாம் ஜீசஸ்ன்னு ஒரே சாமிதானே, முஸ்லீகளுக்கெல்லாம் அல்லானு ஒரேசாமி தானே? நமக்கு மட்டும் ஏன் சிவன், விஷ்னு, பிள்ளையார், முருகர், ஐயப்பா, கிருஷ்னா என்று நிறையபேர்களில் சாமி இருக்கான்னு கேக்கரான். இது நம்மைப்போல பெரியவர்களுக்குமே இன்னும் விடைதெரியாத கேள்வியாதானே இருக்கு. அவனுக்குபுரியும் விதத்தில் எப்படி சொல்வதுன்னு கொஞ்ச நேரம் யோசிச்சேன். பிறகு அவனிடம் பாரு இப்ப நான் யாரு உனக்குபாட்டி இல்லியா?



உன் அப்பாவுக்கு, பெரிப்பா, சித்தப்பாவுக்கு நான் யாருன்னேன்? நீங்க அவங்களுக்கு அம்மா என்றான் பேரன். அதுபோல என் அப்பா அமாவுக்கு நான் பொண்ணு, என் கூடபிறந்தவர்களுக்கு நான் அக்கா, அவங்க குழந்தைகளுக்கு நான் பெரியம்மா, அத்தைன்னெல்லாம் மாறிடுவேன் இல்லியா. உன் அம்மாவுக்கு நான் மாமியார் இல்லியா. இப்போ பாரு நான் ஒரே ஆள் தானே. ஆனா ஒவ்வொருவருக்கு உறவுமுறையா பார்க்கும்போது வேர ,வேர பேர்ல வரேன் இல்லியா.? அதுபோல நமக்கும் சாமி ஒருவர்தான் நமக்கு பிடிச்ச பேர்ல நாம கூப்பிடரோம் கும்பிடரோம் இல்லியா என்ரேன். கொஞ்ச்ம் புரியுது, கொஞ்சம் புரியல்லே என்கிரான். அந்த நேரம் என்சின்னப்பையன் குழந்தே நாம இவ்வளவு சாமி ஏன் கும்பிடரோம் தெரியுமா அப்போதானே வித விதமா பட்சணங்கள் சாப்பிட கிடைக்கு ம் அதான் என்றான். பாட்டி சித்தப்பா சொன்னதுதான் சரின்னு சொல்லவும் எல்லாருக்கும் ஒரே சிரிப்பு.

                          

 அன்று சாயங்காலம் ஒரு ம்யூசிக் லைவ் இன் கான்செர்ட் இருந்தது அதுக்கு டிக்கட் புக் பண்ணி இருந்தா. எல்லாரும் போனோம். நான் ஏதானும் ஒரு ஹால் ல இருக்கும்னு நினைச்சேன் திறந்தவெளி மைதானத்தில் நடுவில் பெரிய மேடை போட்டிருந்தா. கிட்டத்தட்ட 50000, பேர் உக்காந்து பாக்கும்படி சேர் எல்லாம் போட்டிருந்தா.  1500.  1000,  500,  200- என்று டிக்கெட் வைத்திருந்தார்கள். நாங்க 1500- ரூபா டிக்கட் வாங்கி இருந்தோம் முன் வரிசையில் உக்காரலாம்னு நினைச்சோம் அதுக்குள்ள கூட்டம் சேந்திருந்தது. எங்களுக்கு 10-வது வரிசையில்தான் இடம் கிடைத்தது. கீழே பூராவும் மணல் தரைதான். ஸ்டீல் சேர்கள் நிறைய போட்டிருந்தா. 7-மணிக்குள் மைதானம் நிறம்பி வழிந்தது.




இடையில் கூல்ட்ரிங்க்ஸ் , பாப்கார்ன், பிஸ்லேரிவாட்டர், பர்கர் சாண்ட்விச் விக்கரவங்க குறுக்கும் நெடுக்குமாக போயிண்டும் வந்துண்டும் இருந்தா எனக்கு நான் சின்னவயதில் எங்க கிராமத்து டூரிங்க் டாக்கீசில் சினிமா பார்த்த நினைவுதான் வந்தது அங்கியும் இதுபோல மணல் தரைதான், கடலைமிட்டாய், சோடாகலர், முறுக்கு விக்கும் பசங்க குறுக்கும் நெடுக்குமா போவாங்க. அங்க ஓலைக்கூரை இருக்கும் இங்கு ஆகாயமே கூரையாக இருந்தது.. ஓபன் ப்ளேஸ், மேலே வானத்தில் ஃபுல் மூன் பாக்கவே அழகு. முதல்ல ஒருவர்வந்து



அன்று யார் கச்சேரி பண்ணுராரோ அவரைப்பற்றி இண்ட்ரோ கொடுத்தார். அவர் பேர் சோனு நிகம். வெரி பாப்புலர் சிங்கர். அவர் ஹரியானாவில் உள்ள பரீதாபாத்தில் பிறந்தவர்.3-வயதிலேயே பாட ஆரம்பித்தவர். 1990- லிருந்து ஃபிலிம் சாங்க்ஸ் பாட ஆரம்பித்து இன்று புகழினுச்சியில் இருப்பவர் என்று சொன்னார்.மேடயில் முழுவதும் நிறைய ம்யூசிக்கல் இன்ஸ்ட்ரூமெண்ட்ஸ், பெரிய பெரிய லைட்டுகள் சுத்தி சுத்தி கண்களை கூச வச்சுது. ட்ரை ஐஸ் நு சொல்வாளே அதுவேருபுகைமண்டலம் கிளப்பியிருந்தது. மார்கழிமாசம் குளிர் வேறு ஜோரா இருந்தது. 7.30-க்கு ப்ரோக்ராம் ஸ்டார்ட் ஆச்சு. முதலில் ஒருபெண் பாடினா. அதன் பிறகு சோனு நிகம் பாட ஆரம்பித்து நான் ஸ்டாப்பாக தொடர்ந்து அடுத்தடுத்து சூப்பர் சாங்க்சாக பாடிக்கொண்டே இருந்தா. பின்னால் கொஞ்சம் பேரு நடனமும் ஆடினார்கள். மேடையில் மட்டுமில்லே. ஆடியன்சிலும் நிறையபேரு கைதட்டி தலை ஆட்டி எழுந்து ஆடவே தொடங்கினாங்க. மேடையில் அவர்கள் அடிக்கும் ம்யூசிக் இன்ச்ட்ருமெண்ட்ஸ் நம்ம உடம்புக்குள்ளே புகுந்து அடிப்பதுபோல எல்லார் உடம்பிலும் நல்ல வைப்ரேஷன்ஸ்.பாட்டு எல்லாமே ரொம்ப நல்லா இருந்தது. 10.30-வரை டைம் போனதே தெரியல்லே.மேலே நிலாவெளிச்சத்தில் இப்படி ஒரு ப்ரோக்ராம் பார்ப்பது கூட நல்லாவே எஞ்சாய் பண்ண முடிந்தது.

	Tweet