பரணீயம்(4)

பரணீயம்(4)

இரவு சரியாதூக்கமில்லை. எழுந்தக்கும்போதே டல்லா இருந்தது.
உமா 7மணிக்கு எழுந்து ப்ரெஷ் பண்ணிட்டு பால்வாங்கபோனா.
பாத்ரூம்னு தனியா எதுவும் கிடையாது.வைத்தியத்துக்கு வரும்
பெஷண்ட்கள் குளிக்கக்கூடாதுன்னுதான், பாத்ரூமே கட்டலை
போல இருக்கு கூட துணைக்கு இருப்பவர்கள் என்ன செய்வான்னு
ஒருயோசனையே. கிடையாது.அhந்த சின்ன ரூம்க்குள்ளயே ஒரு
குட்டி வெஸ்டன் டாய்லட்(அப்பாடா)!!!!!!! மட்டும் இருந்தது.அங்க
தான் உமா குளிக்க வேண்டி வந்தது. கொறத்தி பிள்ளைபெத்தா
குறவன் பத்தியம் சாப்பிடுவனாம்.அதுபோல எனக்கு வைத்யம் பாக்க
என்கூட அவளையும் கஷ்டப்படுத்தவேண்டியிருக்கு. என்ன பண்ண?
அவபால்வாங்கிவரும்போதே ந்யூஸ்பேப்பரும் வாங்கி வந்தா. நல்லா
சூடு,சூடா, டேஸ்டா காபி,தொட்டுக்க ந்யூஸ்பெப்பர்.னிதானமா ரசிச்சு
காபி குடிச்சு பேப்பர் படிச்சு வைத்யரிடம் எண்ணைதடவிக்க நாங்க
எல்லாரும் போனோம். வந்து, நல்லா பெரிய வாக் போனேன். என்ன
அற்புதமான அனுபவம்தெரியுமா. தென்னை, மா,பலா மரங்களின் ஊடே
சூரியக்கதிர்கள் வந்து நம் மேல படும்போது ஆஹா, சூப்பரா இருக்கு.
மாமரத்திலிருந்து,குயில்களின்,குக்கூ, கிளிகளின் கீ,கீ,மைனாவின் ,குருவி
யின் இனிமையான சங்கீதம்.அருமையான காலைப்பொழுது.எனக்குன்னு
வேலை எதுவும்கிடையாது, மன்சை அமைதியா வச்சுண்டு இதுபோல ஒரு
வாக்கிங்க் இங்கதான் சாத்தியம்.வாழை மரங்கள்பக்கம் மட்டும் போகலை.

	Tweet

பரணீயம்(3)

பரணீயம்(3)

சாயந்தரம் பக்கத்து ரூம்காரா, நாங்க வராண்டாவில் உக்காந்து அரட்டை.
அவா, பூரா,பூரா மலையாளத்திலேயே சம்சாரிக்கரா. எனக்கு மலையாளம்
தெரியாது. என்மறுமகளுக்குத்தெரியும். அவாஎன்னசொல்ரான்னு எனக்கு
தமிழ்ல சொல்லுவா. அங்கியும் ஒருவயசான பாட்டி இருhந்தா.என்னிடம்
எத்தரை திவசம் தாமசிக்கும் நுகேட்டா. நான் உமா(ம்ருமக பேரு) விடம்
உமா நான் உயிரோட இருக்கும்போதே எனக்கு தெவசம்லாம் சொல்ராளே
என்ரேன். அவ சிரிச்சுண்டே அம்மா, மலையாளத்ல திவசம்னா நாள்னு
அர்த்தம்,எத்தனை நாள் தங்குவீங்க்னு கேக்கரா.என்ராள். நல்ல பாஷை போ.
தமிழ்ல தெவசம் நா அர்த்தமே வேர.!!!!!!!!!!
அவாளுக்கு எண்ணை தடவிக்க ஆரம்பிச்ச அடுத்த நாள்லேந்து உடம்பு பூரா
பயங்கர வலி ஆரம்பிச்சுதாம். வைத்யரிடம் கேட்டதுக்கு ஆயுர்வேத மருத்து
வத்தில் முதல்ல உடம்பில் உள்ள வலி பூரா வெளியே கொண்டு வரும். பிறகு
தான் படிப்படியாக குணம் தெரியும் என்றாராம். நாளை முதல் உங்களுக்கும்
வலி ஆரம்பிச்சுடும், அப்போ இப்படி சிரிச்சுண்டெல்லாம் இருக்கமுடியாதுன்னு
வேர பயங்காட்டினா. என்னோட ஆர்த்த்ரைட்டீஸ் ப்ராப்ளம் கடந்த 10. 15 வருட
மாகவே தொந்தரவுபண்ணிட்டுதான் இருக்கு. கீழதரைல உக்காந்துக்க முடியாது,கீழபடுக்க
முடியாது.முட்டியை மடக்கவேமுடியாது, சேர்லதான் உக்காரமுடியும், கட்டில்லதான்
படுக்க முடியும். நான் இருப்பது மூணாவது மாடியில். வெளில போகவர, மூணு
மாடி ஏறி, இறங்கரதுக்குள்ள வலி பின்னிஎடுக்கும். ரோட்ல நடக்கவும் சிரமம்தான்.
எனக்குத்தெரிந்த கை வைத்தியமெல்லாம் பண்ணிப்பாப்பேன்.எனக்கு அலோபதி சூட்
ஆகாது.

	Tweet

பரணீயம்(2)

மறு நாள் காலை 7 மணிக்கு கால்டாக்சியில் சாமான்களுடன் நாங்க கிளம்பினோம்.
மருமகளின் அக்காவும் கூடவே வந்தா.அன்னிக்கும் காலிவயிருடன்,குளிக்காம வரச்
சொல்லியிருந்தார். நான்மட்டும் குளிக்கலை.அங்கபோயிச்சேரும்போதே9 மணிஆச்சு.
வைத்தியர் ரெடியாகாத்திட்டு இருந்தார்.முதலில் ரூம்லபோயி சாமான்களை வச்சுட்டு
வாங்கன்னு ரூமிக்கு கூட்டிப்போனார்.அவ்ர்வீட்லேந்து ஜஸ்ட்2 நிம்ஷவாக்கில் ரூம்
இருந்தது. வெளியில் நீ.....ண்.......ட வராண்டா. உள்ளே 5 ரூம்கள். ஏற்கனவே 2ரூம்
களில் ஆட்கள் ட்ரீட்மெண்டுக்காக தங்கி இருந்தார்கள். எங்களுக்காக ஒதுக்கப்பட்டரூம்
போயி சாமான்களை வைத்தோம்.10க்கு 8 என்கிர அளவில் ஒரு ரூம்.அதை ரூம் என்று
சொல்வதே சிறிது அதிகம்தான்.ஒருமரக்கட்டில்,அதன்மேல் எண்ணைப்பிசுக்குடன் ஒரு
கோரைப்பாய். ஒருகாலத்தில் அது பாயாக இருந்திருக்கலாம். இப்போ அதில் எண்ணி 10
குச்சிகள்தான் இருந்தது. எதிர்சைடில் இன்னொருசின்ன நீள பெஞ்ச்.சின்னதாகஒரு
அழுக்குடேபிள். தொட்ட இடம்பூரா பிசு.பிசுன்னு ஒட்டரது. ஐயோ, இங்கயா ஒருவாரம்
இருக்கணம்? நுதான் தோணித்து.சரி,வைத்யத்துக்குனு வந்தாச்சு, வேரஎதைப்பத்தியும்
யோசிக்கவே கூடாதுன்னு சாமான்களைவச்சுட்டு திரும்ப வைத்தியர்வீடு போனோம்.

	Tweet

பரணீயம்(1)

 40   வயசுலேந்து இந்தமுட்டிவலி ப்ராப்ளம் பாடா படுத்தி எடுத்தது.
                             யாரு என்ன வைத்தியம் சொன்னாலும் கேக்கெலாம்னு தோணிடும்.
                             2 வருஷம் முன்ன ஈரோட்ல  மகன் வீட்டுக்குப்போயிருந்தேன்.
                             மருமகளின் அக்கா திருவனதபுரத்தில் இருக்கா. அங்க ஒரு ஆயுர்வேத
                             வைத்தியர் இருப்பதாகவும் முட்டிவலியை குணப்படுத்துவதாகவும்
                             சொன்னா. அதையும்தான் என்னதுன்னு பாக்கலாமேன்னு கிளம்பினோம்.
                             திருவனந்தபுரம் ஸ்டேஷனிலிருந்து கிட்டட்தட்ட 30. 40 கிலோமீட்டர் உள்ள
                             தள்ளி இருந்தது, நாங்க போகவேண்டிய இடம். ஆட்டோ ஏற்பாடு பண்ணியிருந்தா.
                             வைத்தியரிடம் காலி வயிற்றுடந்தான் போகனுமாம். அதனால எதுவுமே சாப்பிடாம
                             ஸ்டேஷனில் இருந்து8 மணிக்கு கிளம்பி ஆட்டோவில் ஒன்னரை மணி நேரம்
                             பிரயாணம் செய்ய வேண்டி இருந்தது.

	Tweet

பெயர்க்குழப்பம்

ஒரு 15- வருடங்கள் முன்பு லேண்ட் லைன் போன் கனெக்‌ஷன்

புதிதாக கிடைத்த சமயம். 2, 3 பேருக்கு ஒரே நம்பர் கொடுத்திருப்பா

போல இருக்கு. ஒரு நாள் காலை 9 மணிக்கு ஒரு போன்கால் வந்தது.

”லஷ்மி பாட்டி ஹை?” என்று ஒருகுரல் எதிர் சைடிலிருந்து.(ஹிந்தியில்)

நானும் எஸ் நான் லஷ்மி பாட்டிதான் பேசரேன். நீங்க யாரு பேசரீங்க?

எனக்கு ஒருடௌட் எனக்கு 4 பேரப்பசங்க உண்டு. யாருமே என்னை

லஷ்மி பாட்டின்னு சொல்லமாட்டாங்க. அம்மம்மா, தாத்தி,அம்பர்னாத் அம்மா

என்று வித,விதமா கூப்பிடுவாங்களே தவிர லஷ்மி பாட்டின்னு சொல்லவே

மாட்டாங்க. எதிர் சைட் ஆளு மேடம் இது ஔரத்ஆவாஜ்( இது பொம்பிளைக்குரலா

இருக்கு.) எங்க லஷ்மிபாட்டி பெரியகம்பெனியோட மேனேஜிங்க் டைரக்டர்.

நான் கம்பெனி மேனேஜர் பேசரேன். ப்ளீஸ் அவரைக்கூப்பிடுங்க. ரொம்ப அவசரமா

அவர்கிட்ட ஒரு விஷயம் பத்தி பேசணும். ரொம்பவும் அர்ஜண்ட். என்றார்.

எனக்கு திரும்பவும் மண்டைக்குடைச்சல். கண்டிப்பா இது நமக்கு வந்த கால் இல்லை

சார் ப்ளீஸ் என்ன பேருசொன்னீங்க? ந்னு திரும்பவும் கெட்டேன்.

என்னம்மா உங்க கூட பெரிய தொந்தரவாபோச்சு. எங்க சார் பேரு

“லஷ்மண் பாட்டீல்” உடனே அவரைக்கூப்பிடுங்க மேடம் என்றார் அழாக்குரையாக.

எனக்குப்புரிஞ்சுபோச்சு. இது ஏதோ ராங்க் நம்பர் என்று. அசடுவழிய சாரிசார்

ராங்க் நம்பர்னுசொல்லி போனைக்கட் பன்ணிட்டேன்.

இந்தசம்பவம் நினைச்சு சிரிக்காத நாளே கிடையாது. என் பேரப்பிள்ளைகள்

எல்லாரும் . என்ன லஷ்மி பாட்டீல் சௌக்கியம்மானு இன்னும் கல்லாய்க்கிராங்க.

இதுமட்டுமில்லை போன் வந்த புதுசுல, மௌத்பீசை காதிலும்,காதில்வைத்துக்கொள்

வதை வாய்ப்பக்கமும் வச்சுண்டு கூட காமெடி பீசாகி இருக்கேன்.

ப்ளாக்ல சீரியஸ்மேட்டர்தான் எழ்தனுமா என்ன? அப்பப்ப இப்படி சில காமெடி பீஸ்

                                 எழ்தி நம்மை ரிலாக்ஸ் பண்ணிக்கலேமே? என்ன சொல்ரீங்க

	Tweet